Het Chillen, brutale, en nieuwe vrienden, LAOS

Laos, it is!
(Neem eerst een kopje koffie of thee)

Zaterdag 25 oktober dan grens overgestoken en met de slowboat verder gevaren naar Luang Prabang (LP).
Ik kreeg al van veel mensen te horen dat je deze boot echt moet nemen, duurt dan wel 2 dagen voordat je eindelijk arriveert in LP, maar je ontmoet zoveel mensen. Prachtig om relax op een boot te zitten en de omgeving te bekijken, wat echt super mooi is! Je slaapt niet op de boot, je gaat aan wal bij Pakbang en je zoekt daar een guest house voor een nachtje. De dag erna ga je weer op de boot en kom je later op de middag aan in LP.

Dat is me toch ook nog een mooi verhaal:
De 2e dag van de boottrip begon echt geweldig!..... NOT
We kwamen aan en zagen dat er al een boot behoorlijk vol zat, ik denk er komt nog wel een 2e om de andere mensen ook nog mee te nemen. Nou dat is dus het mooie, er komt geen 2e boot meer we moesten met 120 personen en dus ook min 120 tassen en 4 fietsen op 1 boot.
Ja je leest het goed 120 personen en hun bagage, en 4 fietsen! ( echt weer van die Nederlanders die fietsend door Laos willen)
Nou ik was het daar echt niet mee eens, dus probeerde het aan te geven dat dit niet kan en echt te gevaarlijk is en dat die echt op zinken staat en blablabla, je kent me ondertussen wel dus je weet hoe ik kan zijn.
Naar 1 persoon luisteren ze natuurlijk niet. En ondertussen waren er maar mensen in de boot aan het klimmen en van die vliegtuigstoelen waren ze er maar bij aan het zetten. Tuurlijk prop het nog voller. Uiteindelijk kwamen meerdere mensen helpen om een tweede boot voor elkaar te krijgen. En ben ik uit protest op de laatste vliegtuigstoel gaan zitten om deze maar niet in de boot te krijgen.
Hoe meer mensen boos worden hoe meer ze het hun aantrekken en dat ze er misschien toch nog iets mee gaan doen. En natuurlijk praat maar 1 persoon Engels! De andere verstaan ons goed maar doen net alsof, zoals iedereen in dit land.
Dus echt een gezeik van een uur, maar dan hebben we t ook voor elkaar.
Voor 5000 kip pp ( 50 cent) is er een tweede boot die ook naar LP vaart. Dus snel die boot in, m’n tas pakken en de nieuwe boot in. En chill dat die was. Ik ben blij dat ik niet heb opgegeven. Nu hadden we een boot met ongeveer 40 man en ipv 6u staan konden we bijna ronduit liggen. Later kreeg ik te horen dat ze dit eigenlijk altijd proberen te doen.
Dat was de 1ste aanvaring om geld afhandig te maken van toeristen.

Dus super chill 6 uur op de boot gezeten en aangekomen in LP. Althans provincie LP. Niet de stad. Maar zoals de mensen daar zeggen sinds 2 jaar is hier de nieuwe aanmering voor de slowboaten. (dat is niet wat ik hoorde)
Dus weer ertegen in, je wordt er toch niet goed van! Uiteindelijk kwam er een boot van de georganiseerde tour, en de tourgids zegt dat je vanuit hier een tuk tuk neemt naar de stad. Pfff echt gezeik en aanvaring nr 2 om geld. En ze maken t allemaal net te ver weg om te lopen.

Terug naar mensen ontmoeten op de boot, je spreekt ze allemaal wel eens omdat je van hetzelfde land afkomt en dezelfde route aflegt.
En ja je ontmoet veel mensen, hoe ga ik dit allemaal beschrijven zeg, waar moet ik beginnen:

Och de belangrijkste zijn de 3 Nederlanders en de 2 Italiaanse Zwitsers. Nog vele andere maar daar hebben we verder niet veel mee opgetrokken.

Pim, Cas en Henk. Leuke grappige en mooi kerels die geneeskunde studeren in Groningen.
We zijn in LP een paar keer met ze opgetrokken. Vooral de verjaardag van Matthias met ‘t bowlen staat nog vers in m’n geheugen. Alhoewel vers, ik weet dat ik thuis ben gekomen. En dat ik de dag erna echt niets heb kunnen doen. Ja, een ontbijtje om half 4. Tuurlijk weet ik alles nog wel, maar jullie weten wel hoe dat is.

In LP is elke kroeg om 11u wel dicht, en gaat iedereen naar de bowlingbaan. Daar ga je verder met drinken, buckets is normaal. Maar in deze buckets gaat 1 fles alcohol, dus dan gaat het snel. En hier is de alcohol ook echt goed… NOT! Maar och, wat een super gezellige avond is zo’n bowlingavond. Daar kon ik er maar 1 van hebben.
Wat we verder nog gedaan hebben in LP is chillen.
Wat een hotspot is, is naar de blue lagoon gaan, watervallen in de natuur met super blauw water. Dus daar hebben we 3uurtjes vertoefd. Met de moeilijke route zijn we naar boven gelopen, dat een hel was. Maar dan hebben we ook gelijk wat aan sport gedaan. Op de terugweg hadden we echt wel behoefte aan een duik. En dat hadden we ook wel verdiend.
En we hebben een dagtour gehad, trekking en kayakken met voor Majoska een olifantenrit.
Lunch bij een waterval en daar ook zwemmen. Echt heerlijk genoten, weer super blauw maar koud water, prachtige natuur met kayakken en lekker kleurtje gekregen.

De duchties zijn we ook weer tegen gekomen in Vang Vieng (VV), na een avondje stappen ( 31 okt halloween jungle party) hadden we besloten met hun te gaan tuben. Ja, ik kan er natuurlijk niet omheen, ze hadden een mooi lichaam ja.
Maar goed. Echt iets populairs om te doen in VV dat tuben. Je springt in een opgeblazen band het water in, en komt er weer uit bij een kroeg. Neemt een shotje, neemt een biertje hebt lol en duikt weer in je band. Zo ga je verder naar de volgende kroeg om een shotje en een biertje te nemen. Enzoenzo.

Bij de kroegen kon je verschillende dingen doen, van bierpong, tot moddervolley, dansen, poolen of vuurlimbodansen. Alles onder genot van een drankje. Waarschuwing is dat je lekker alles thuis laat en alleen geld meeneemt. Je kan door je zattigheid best nog wel wat verliezen. Want ook behoorlijk vaak voorkomt. Ik ben ergens m’n shirt verloren tijdens tuben. Je kan tuben de hele dag, maar ben voor 18u terug om je tube in te leveren en je krijgt de hele borg terug. Wat nooit gelukt is bij ons.

Om 5u half 6 gingen we pas van de laatste kroeg terug tuben, maar ik kan zeggen tuben in het donker is niet aan te raden. Dat Majoska me achter liet was ook niet eens m’n happiest moment. Pikkedonker, maar ik ben gelukkig een groepje tegen gekomen en met hun de finish proberen te ontdekken. Heeft ook zo z’n charmes, natuurlijk halen ze ons eerder uit water zodat we met een tuktuk terug moeten en weer betalen natuurlijk. (nr 3)
Ben maar naar huis gelopen uiteindelijk en me onder de douche gegooid om te ontnuchteren.
Ja wat Majoska in de tussentijd doet gaan we maar niet dieper in.

Even terug naar de boot en de mensen, de 2 Italiaanse Zwitsers… Ja die “achtervolgde” ons al naar het guest house in Pakbang. En uiteindelijk achtervolgde wij hun in LP. Waar we ook wat meer contact kregen en ’s avonds wat mee zijn gaan drinken, eten en een sunset gezien op de phousihill. Iets van 300 trappen omhoog lopen en dan heb je een prachtige zonsondergang

Tomas en Emiliano zijn natuurlijk ook mee gaan bowlen, dat ook voor hun uit de hand liep. Volgens mij kun je gewoon niet nuchter dit bowlen ondergaan, die buckets killen je. T&E zijn een dag eerder vertrokken naar VV, maar ook daar hebben we contact met ze gehad en zijn we ook met hun gaan tuben, of scootertje gehuurd en rond gekneurd.

Ook dit tuben was krankzinnig, dit keer minder kroegen open maar meer dronken. Weer in t donker gaan tuben en weer alleen gelaten. Ja dat krijg je als je dronken bent. Maar nu had ik m’n mooie Belg gevonden om met hem en een groepje terug te tuben. Handje in handje omdat we t beide wel gehad hadden en echt niet alleen wilde achterblijven ergens, beide onze wederhelft verloren, beide dronken en beide Nederlands spraken. Had wel zachte handen. Dit keer hebben w het tot de finish gehaald en hebben we daar met het groepje nog een laatste drankje gedaan. Ik had ‘t alleen helemaal gehad en had ‘t koud, ben terug naar het hostel gelopen en na een douche wat gaan eten.

VV is dus echt wel een stadje geweest van mooie verhalen, beide keren na t tuben, was ik niet meer in staat uit te gaan of überhaupt lang op te blijven. Moet dus ‘t clubben een andere keer inhalen.

(Nog even terug komen op die belg: ik was met tuben gevallen op mn knie en hij vroeg kei lief later na hoe het ging en nogmaals toen we t laatste drankje deden met de andere. Maar onthoud het want die komt later nog een keer in mn volgende reisverslagen voor. Ze zijn met zn 2en en we hadden hun al gespot in Pai en nu met het tuben hadden we hun een beetje gesproken)

5 november zijn we verder gereisd naar Vientiane, de hoofdstad waar geen drol te beleven valt zoals de meeste al zeiden.

Maar voordat we die kant op gaan hadden we een luchtballonvaart.
Tomas hadden we bijna zover gekregen dat ie met ons mee ging maar goed die lag ook ergens zijn kater uit te slapen. Jos en ik wilde dit al een hele tijd doen! En VV zou daar een mooie gelegenheid voor zijn.

6u werden we op gehaald. Dacht dat t te laat zou zijn, maar om 20 over 6 waren we al in de lucht. Ging allemaal best snel en t was ook wel mooi om te zien hoe die luchtballon opgeblazen wordt, en hoe snel dat t gaat. VV ligt tussen bergen dus t duurt iets langer voordat de zon zichtbaar is.
WOW, ik kan niet veel zeggen hier over, Dit moet je een keer gedaan hebben. PRACHTIG, GAAF, OVERWELDIGEND MOOI. Woorden schieten te kort, zo prachtig de omgeving, zo mooi de zonsopgang, zo gaaf die vaart. Dit was zeker de moeite waard en ben zo blij dat ik dit met Jos heb gedaan. Alles is klein natuurlijk, monniken die over straat lopen. De stroming van de rivier, de ruwheid van de bergen, mist die tussen de bergen hangt, de kleuren van de zon, de vormen van de wolken, alles lijkt zo duidelijk. TOF!

Het landen was alleen nog en kunst, hadden al wat reviews gelezen dat ‘t landen niet soepel gaat. Nee idd. We hadden een plekje maar wij dreven een beetje uit te richting. Dus zocht ie naar een ander plekje maar ondertussen waren we wel aan het zakken, Hij wilde landen op een rijstveld ( daar zal de persoon blij mee zijn) maar rijstvelden zijn moerassig, dus er staat een laag water in. Toch maar niet maar omhoog gaan ho maar. Langzaam kwamen bomen in zicht. Dus ja je raad het al, net niet op tijd omhoog gegaan en we ramde in een boomtop. Gelukkig was deze top behoorlijk meebuigend.. We bleven maar zakken en er was een rivier, met flink wat dikke bomen ernaast. Dus we zagen de bui al hangen, nee gelukkig snapte die kerel, net te laat, dat we weer omhoog moesten. En ramde in een dikke boom. Dat was wel het engste, want dit keer ging het mandje schuin hangen en viel er eentje ( in het mandje). Dus fijn was dit echt niet. Uiteindelijk ergens midden tussen struikjes en bomen geland. Veilig aan de grond!
Wat een avontuur in de morgen. Maar goed dat blijft altijd in m’n geheugen maar nog meer de vaart zelf!

10u hadden we dan de bus naar Vientiane Tomas en Emiliano zijn met ons meegegaan. In Vientiane aangekomen werden we natuurlijk weer ergens gedropt waar we niet wisten waar en natuurlijk weer een tuktuk betalen om naar de main street te komen.
Met z’n 4tjes rondgelopen voor hostel en wat blijkt de bus dropte ons om de hoek. Pfffffff (nr4)
In Vientiane is idd niet veel te doen, maar de dag dat wij er waren was er een van de grotere festivals, dus dat wilde we wel beleven

5 november zijn we bij aankomst wat gaan eten en toen zijn we Marc een 20 jarige Zwitser tegen gekomen.
Natuurlijk raakte Tomas met hem aan de praat, ja t blijven Zwitsers he. En uiteindelijk zijn we met hem wat gaan drinken in ons hostel, en ’s avonds naar t festival vertrokken.

Zwaar geweldig dat festival, want we waren een van de enige toeristen. 3 van die lange personen, paar van die witte personen erg grappig om te beleven. Groot rondje gelopen om alles te zien, je kunt t je voorstellen als een kermis of fair. Met van die gokstands, winstands, ladyboyshows. Wat hier heel erg is, is darten op ballonnen. Grote knuffels mee te winnen dus dat wilde we ook proberen. 20 cent voor 3 pijlen. 3x raak zal wel een knuffel zijn. Ja, misschien voor niet toeristen, wij hadden 6 pijlen raak en nog geen knuffel, flesje drinken.
Joepie, non alcohol ook nog eens. ;)

Uiteindelijk binnen de ‘muren’ gegaan, waar vooral stands waren met kleren, haarspullen, tassen en stof om kleren te maken. Omdat Majoska een erg korte broek aan had voelde ze zich ongemakkelijk en had ze een mooi stukje stof gekocht dat haar moeder straks als tafellaken kan gebruiken. Er was ook een reuzenrad, botsauto’s en een kasteelspringkussen. Waar ik natuurlijk heel graag in wil, maar weer eens te oud voor was, hoe jammer maar toch…. Wow, erg gaaf om te beleven!

Vanuit daar zijn we naar een locale club gegaan waar Marc de dag ervoor al was geweest. Toen we aankwamen ( drijfnat van de regen) was er bijna niemand binnen. Emiliano hield helemaal niet van die muziek en Tomas en Jos hadden t denk ik ook wel gehad. Zij zijn naar huis gegaan en ik ben gebleven en raakte met Marc aan de praat met wat locals. Heb gedanst met hun en wat Vietnamezen. En nog wat gekletst met wat Duitsers die later na binnen kwamen. Wat een dolle avond, wat een gekke boel!! Had wat in te halen van VV zullen we maar zeggen.

Dag 2 ben ik met Jos en Tomas rond gaan lopen. Naar een tempel gegaan een naar museum ( over de Vietnamese oorlog en de bommen die in die tijd in Laos zijn gedropt door Amerika. En de gevolgen van die bommen)
We wilde ook nog eens en Laos massage uitproberen dus die hebben we erna gehad, en toen met Emiliano erbij naar de markt gegaan, daar nog een uurtje ofzo aan het water gezeten en gekletst, wat gaan eten en op zoek naar een kroeg.
Simpele maar best leuke kroeg gevonden met tafelvoetbal en pooltafel. We hebben ons vermaakt en niet alleen onder ons vieren, ook rondgapen en letten op wat andere doen is vermakelijk. Het leek op een oude vrijgezellen mannen kroeg. Met ook een aantal jonge Laos meiden. Dus dan kun je t we al voor je zien zou ik denken.

Op 8 november zijn we vertrokken, in de avond met de nachtbus naar 4000 islands. De 8ste moesten de mannen een borderrun doen en wij hebben rustig aan ons tas in gepakt, geluncht en daarna ieder ons ding gedaan. Toen de mannen terug kwamen zijn we wat gaan eten en afscheid genomen want om 6u werden we opgehaald.
Tomas ga ik nog zien met de fullmoonparty in thailand. Emiliano niet meer. Zo jammer want ondanks dat hij eerst warm moest worden om te praten, hadden we het uiteindelijk wel super gezellig. Wat een geweldige kerel. En altijd als ie wat zegt, dan is het precies het juiste om in lachen uit t barsten!

Zwitserland, staat nu ook op mijn lijstje.

De nachtbus naar 4000 islands, ik dacht dat gaat een hel worden want zoveel hoef ik niet te verwachten hier. Maar goed het viel wel mee, dit keer hadden we al wat luxer transport, we hadden zelfs een bed om in te slapen. Ofja en matras op de grond. En wij hadden net de plaatsen achterin de bus en dat is 1 groot matras voor 4 personen. Dus heb heerlijk gespoond met Jos of kont aan kont gelegen met een oude Fransman. Misschien 2uurtjes alles bij elkaar geslapen want de weg is zo slecht dat rustig aan rijden er niet inzit. Maar goed pakje drinken kregen we en flesje water… jaja

Aangekomen in Pakse ( rond half 7) naar een kantoor gebracht voor eventueel wat ontbijt en wachten ( ja wanneer niet) op het busje dat ons bij de boot afzet.
Hop in de boot en gearriveerd in Don Det. Ik moet zeggen deze trip ging tot nu toe het beste. geenn extra kosten!

2 nachten zijn we op Don Det verbleven, met dag 1 in de middag een fiets gehuurd, en naar Don Kon gefietst. 2 eilanden zijn verbonden met een brug. Daar naar een ruwe waterval geweest en soort strand. Wat is Don Det en Don Kon mooi, maar helaas mis ik nog dat blauwe blauwe water!

Dag 2 zijn we me een stel dat we op de boot hebben leren kennen gaan kayakken. Prachtig, heftige stroming en majoska en ik knalde dus af en toe ook op van die stuikjes die t water uitkomen. Ja geweldig.
We maakte er maar van dat we al die 4000 eilanden eens wilde aanraken. Denk dat we bij 20 zijn gestopt. Haha.. na stukje kayakken gingen we bij een eiland aan wal hadden we een trekking en konden we in de zee zwemmen.
Terug bij de kaykakken zijn we naar de Cambodiaanse grens gegaan om de mekong dolfijn te spotten. Deze tijd zitten ze blijkbaar net iets meer in Cambodja dan in Laos. En ja we hebben ze gespot erg ver weg, maar goed wel een paar keer een vin gezien. Op de weg terug voor lunch (we zouden na lunch nog wel eens spotten) zagen we er opeens eentje super dichtbij omhoog komen.
WOW gaaf man, we bleven nog even hangen om te kijken of dat nog een keer gebeurde en ja hoor, zo dichtbij dat je heel goed het gespuit uit het spuitgat hoorde. Super mooi, tuurlijk blijft het alsnog ver weg, maar goed.
Mekong dolfijn zo dichtbij gezien, weer een droom dit uit is gekomen.
Simple lunch gegeten in een mini dorpje op weer een ander eiland. Kinderen vermaakt met saté stokjes en hop op weg naar de waterval. Een heerlijke dag was het wel! Lang, veel gekayakt maar mooi!

De dag erna zijn we naar een ander eiland gegaan voor 2 nachtje. Don Khong. Don Khong is het grootste eiland maar gelijk ook minst toeristisch en niets te doen, hooguit scootertje huren en het eiland rondkneuren. Je wordt wel zen daar, de dag dat we aankwamen hebben we spelletje kaart gespeeld, gechilled en wat rond gelopen, 's avonds filmpje gekeken. Majoska had ondertussen contact met Emiliano gehouden en hij was op weg naar de 4000 eilanden.

Wij verbleven nog 1 dag dus zou niet de moeite waard zijn om te komen. In de ochtend waren we op zoek naar een scooter en wie staat daar ineens voor onze neus.. EMILIANO!! Hoe gaaf, hij heeft niest gezegd dat ie kwam en als hij net 2 min later was had ie ons gemist maar het was perfect nu. Super leuk dat ie ons kwam opzoeken.
Topper is het ook!
Samen een scooter gehuurd en het eiland rond gekneurd. zonsondergangetje gekeken bij een mini dorpje aan het water. ( duh alle dorpen liggen aan het water, tis een eiland)

Een super leuke dag met hem gehad, 's avonds was het nog steeds raar om hem aan de tafel te hebben zitten want we hadden doei gezegd. Maar goed, alle verrassingen zijn prachtig. Ook deze. Na het eten zijn we met z’n 3tjes een heel donker plekje gaan zoeken, want er was een sterrenhemel waar je U tegen zegt. We zijn op de grond gaan liggen en volgens mij hebben we daar wel een half uurtje gelegen. Midden op de weg, alles kan op een eiland. We hielden even onze handen vast en op dat moment was er een super super heldere vallende ster.
Verbazingwekkend mooi en ook gaaf zo een seconden na dat we elkaars handen vast hadden, wat een moment.

Dat was een ontzettend mooi afscheid! En een ontzettend mooi laatste moment van onze 3 weken reis door LAOS!!